Wyeliminowanie chronicznej bezdomności w miarę możliwości przez zrównoważoną politykę mieszkaniową i mobilność ekonomiczną.
Jako jedno z największych obciążeń dla samorządów lokalnych, łagodzenie skutków bezdomności wymaga innowacyjnych praktyk planistycznych, które równoważą potrzeby natychmiastowe i długoterminowe. Planiści muszą spełniać wytyczne polityki, aby ocenić i uzasadnić zmiany, które będą służyć potrzebom osób doświadczających bezdomności. Ponieważ przystępne cenowo mieszkania nie wystarczą, aby poprawić sytuację, wysiłki te obejmują tworzenie możliwości mobilności ekonomicznej. Planiści mogą wykorzystać system GIS do pozytywnego wpływu na politykę wobec osób bezdomnych przez projektowanie społeczności, które spełniają potrzeby wszystkich.