Zobrazowania satelitarne i system GIS rozwiązują zagadkę wylesiania

Około 2013 roku firma produkująca kakao zakupiła tysiące akrów ziemi głęboko w peruwiańskiej puszczy amazońskiej. Kiedy obserwatorzy zaczęli kwestionować sposób wykorzystania tych terenów, rzecznicy firmy United Cacao stwierdzili, że w miejscu, gdzie firma założyła plantacje kakao w 2013 roku, nie było żadnych dziewiczych lasów.

Zobrazowania satelitarne i analiza danych przeprowadzona przez ekologa Matta Finera pokazały zupełnie inną historię, którą opisano w publikacji Mongabay poświęconej ochronie przyrody. Na zdjęciach z lotu ptaka z 2012 roku widać było zieloną plamę — obszar starego lasu deszczowego, który był ostoją bioróżnorodności i pomagał powstrzymywać przedostawanie się ton dwutlenku węgla do atmosfery.

Zdjęcie tego samego fragmentu lasu deszczowego z sierpnia 2013 roku pokazało duże brązowe pasy i kwadraty wyciętej zieleni — około 5000 akrów wykarczowanego terenu. Porównując zdjęcia, podważono stanowisko firmy United Cacao, która twierdziła, że w momencie zakupu ziemia była pokryta wtórną roślinnością.

Pytania dotyczące użytkowania gruntów przez United Cacao doprowadziły do rezygnacji dyrektora generalnego firmy i kilku członków zarządu, a także do wycofania firmy z Alternatywnego Rynku Inwestycyjnego (AIM) Giełdy Londyńskiej. Niektóre ze zobrazowań satelitarnych analizowanych przez Matta Finera, który jest dyrektorem Projektu Monitorowania Andyjskiej Amazonii (MAAP), zostały wykorzystane do uzyskania wyroków więzienia dla osób związanych z tym przedsięwzięciem.

Trwają prawne batalie dotyczące działań firmy United Cacao, ale trudno jest obalić wizualne dowody gwałtownego przekształcenia gruntów. W szerszym ujęciu, reperkusje dla firmy United Cacao wskazują, dlaczego wiele firm zaczyna polegać na analizie geoprzestrzennej i teledetekcji, aby lepiej zrozumieć, co dzieje się w ich łańcuchach dostaw i operacjach, a także zmniejszyć ryzyko szkodliwych praktyk. Zobrazowania pozyskane ze źródeł teledetekcyjnych umożliwiają weryfikację innych typów danych, co pozwala potwierdzić wyniki badań, poprzeć decyzje konkretnymi dowodami i zapewnić partnerom potężne podstawy dowodowe. Oferują również nową perspektywę wizualizacji i analizy pomiarów termicznych, wielospektralnych, radarowych i lidarowych wykraczających poza linię widoczności człowieka. Zobrazowanie jest cennym narzędziem, które pomaga zminimalizować ryzyko i zmaksymalizować możliwości w każdej decyzji opartej na lokalizacji.

Nacisk ze strony konsumentów oraz zagrożenie, jakie zmiany klimatu stanowią dla ciągłości działań biznesowych, skłaniają kadrę kierowniczą do bardziej czujnego monitorowania łańcuchów dostaw, aby uniknąć takich praktyk jak wylesianie.

Od sprzedaży detalicznej odzieży po handel diamentami, kładzie się nowy nacisk na przejrzystość i możliwości nadzorowania. Konsumenci wymagają od firm odpowiedzialności za metody pozyskiwania surowców. Badania wykazały, że 94% kupujących jest bardziej lojalnych wobec marek, które stosują przejrzystość łańcucha dostaw.

Zapotrzebowanie na zrównoważone działania doprowadziło czołowych liderów biznesowych do poszukiwania najnowocześniejszych technologii, które pozwolą dostosować praktyki do przepisów i oczekiwań klientów. Aby osiągnąć te cele, wiele firm korzysta z systemu informacji geograficznych (GIS) połączonego z zobrazowaniami satelitarnymi i innymi danymi teledetekcyjnymi. Analitycy i kadra zarządzająca korzystają z inteligentnych map i paneli GIS, do oglądania danych dotyczących surowców w kontekście lokalizacji i wizualizowania ogniw w złożonych globalnych łańcuchach dostaw.

Sztuczna inteligencja, w postaci uczenia maszynowego, umożliwia analizowanie zobrazowań milionów akrów jednocześnie, wykrywanie szkodliwych praktyk, a nawet prognozowanie, które obszary są najbardziej podatne na zagrożenia, takie jak wylesianie. W miarę jak coraz więcej firm przyjmuje na siebie społeczną odpowiedzialność biznesu, inteligentna geolokalizacja uzyskana dzięki systemowi GIS okazuje się niezbędna, aby liderzy biznesu mogli poprzeć obietnice czynami.

Matt Finer i jego współpracownicy wykorzystali wiele źródeł danych i technik analitycznych, aby wykazać, że firma United Cacao wprowadziła opinię publiczną w błąd co do stanu ziemi w Amazonii, jak podaje Mongabay. Jednym z pierwszych sygnałów, że coś jest nie tak, były zobrazowania satelitarne Landsat wykonane przez NASA. Kiedy Matt Finer przeanalizował historyczne zapisy Landsat z 1985 roku, okazało się, że fragment lasu, o którym mowa, pozostawał praktycznie niezmieniony przez dziesięciolecia, aż do momentu, gdy w 2013 roku rozpoczęto wyrąb na zlecenie firmy United Cacao.

[Więcej o tym, jak technologia GIS działa jak maszyna do cofania się w czasie, przeczytaj w tym artykule].

Zespół Matta Finera sięgnął głębiej, przeprowadzając analizę znormalizowanego różnicowego wskaźnika roślinności (NDVI), który określa, ile biomasy zawiera dany obszar. Na przykład gęsto zalesione lasy deszczowe mają wyższe wartości NDVI niż zarośla. Porównując historię plantacji z sąsiednim fragmentem lasu chronionego, Matt Finer był w stanie wykazać, że przed 2013 rokiem oba obszary miały takie same wartości NDVI. Był to kolejny dowód na to, że dziewicze lasy deszczowe istniały, zanim firma United Cacao weszła do tego regionu. Historyczne poziomy węgla w okolicy, zmierzone za pomocą lidaru, potwierdziły ten wniosek.

Od tego czasu Matt Finer i zespół MAAP wykorzystują zobrazowania satelitarne i GIS, aby przerwać nielegalne wydobycie w wielu krajach regionu Amazonii.
 

Gdyby nie dramatyczne zdjęcia i analizy danych dotyczących lokalizacji ujawnione dzięki analizie zobrazowań satelitarnych wykonywanych niemal w czasie rzeczywistym, twierdzenia firmy United Cacao mogłyby być trudne do obalenia. Taka sytuacja przekonała firmy z różnych branż do wykorzystania danych i analiz lokalizacji w celu ochrony przed oszustwami i nieuczciwymi podmiotami.

Na przykład firmy ubezpieczeniowe wykorzystują technologię GIS w podobny sposób do badania bezpodstawnych roszczeń. Jeśli ubezpieczony twierdzi, że uszkodzenie domu nastąpiło podczas burzy, dane z teledetekcji mogą wykazać, że uszkodzenie nastąpiło wcześniej niż zdarzenie pogodowe lub że burza nigdy nie dotarła do tej okolicy.

W przypadku firm, które polegają na sieciach transportowych i łańcuchach dostaw zbyt dużych, by można je było monitorować tylko ludzkim okiem, panele oparte na systemie GIS okazują się niezbędne do wspierania decyzji. Bunge Loders Croklaan (BLC), wiodąca globalna rafineria oleju palmowego, wykorzystuje system GIS i zobrazowania satelitarne do monitorowania swojego łańcucha dostaw. Tworząc mapy olejarni i zakładów produkujących olej palmowy w dziesiątkach krajów i miejsc na całym świecie, BLC może potwierdzić swoje stanowisko, że plantacje dostawców, z którymi współpracuje, nie przyczyniają się do wylesiania.

Dzisiejsza zglobalizowana gospodarka i wyzwania klimatyczne sprawiają, że wszyscy jesteśmy zainteresowani ochroną zasobów naturalnych, takich jak Amazonia. Nawet firmy, które przede wszystkim troszczą się o wynik finansowy, coraz częściej zdają sobie sprawę, że niezrównoważone zarządzanie zasobami w końcu doprowadzi do wstrzymania działalności. Uzyskanie przejrzystości światowych łańcuchów dostaw z pomocą technologii opartych na danych, takich jak system GIS, może zbudować bardziej odporny rynek globalny.